Wychowanie dziecka to bardzo odpowiedzialne zadanie. Jako rodzice i opiekunowie (ZOBACZ nasz kurs 280h na opiekuna w żłobku) mamy ogromny wpływ na rozwój i przyszłe, dorosłe życie dziecka. Jego dobro leży w naszym największym interesie, a więc robimy wszystko, by pobudzić jego wyobraźnię, dodać wiary w siebie, sprawić, by jego poczucie własnej wartości nie uległo zaburzeniu. W okresie rozwoju dziecka bardzo ważne jest, by udzielać mu wsparcia i motywacji.

W dzisiejszym artykule zastanowimy się nad pytaniem w jaki sposób skutecznie powinniśmy motywować dziecko. Tak, by zaspokoić jego wszystkie niezbędne potrzeby, by sprawić, żeby czerpało z życia tyle ile się da. By chciało odkrywać i doświadczać nowych rzeczy. 

Przede wszystkim należy zaznaczyć, iż dziecko to istota indywidualna i każde będzie wymagało odmiennej motywacji. Istotne jest, by dobrze poznać dziecko, wiedzieć co lubi, czego się obawia, jakie czynniki wpływają na nie negatywnie. To pozwoli dobrać nam najkorzystniejszy rodzaj motywacji. 

Pragnienie to jeden z czynników, który najsilniej motywuje dziecko. Odnajduje w sobie chęć do działania gdy bardzo chce coś zrobić lub otrzymać. Jest to naturalne i nie powinniśmy doszukiwać się w tym niczego złego: warto jednak uczyć dziecko, by potrafiło odróżnić pragnienia dobre, pozytywne od tych niewłaściwych. Ma to duży związek z emocjonalnością: rolą opiekunów i rodziców jest kształtowanie w dziecku umiejętności czerpania radości z wykonywania rzeczy słusznych, niosących pomoc. Jeśli wytworzymy w dziecku umiejętność myślenia pozytywnego ich wewnętrzna motywacja będzie dużo większa.

Dobrym sposobem motywacji jest danie przykładu. Bardzo ważne, by pokazywać dzieciom, iż w sytuacjach problemowych można wykazać się właściwą postawą: wolną od krzyku, negatywnych emocji, poddania się. Jeśli dzieci będą miały możliwość obserwowania dorosłego czy to w domu czy to w żłobku/przedszkolu (nasz kurs na opiekuna w żłobku znajdziecie TUTAJ) pełnego pozytywnych emocji: zrelaksowanego, uprzejmego, wiarygodnego, oddanego temu co robi – będą dążyły do tego, by stać się tacy sami.

Gdy chcemy zmotywować do czegoś dziecko ważny jest bliski kontakt, pełen ciepła. Warto utrzymywać kontakt wzrokowy, tłumaczyć cierpliwie, spokojnie, uklęknąć – by znaleźć się na równi z maluchem. Dzieci uwielbiają się przytulać – czują się wtedy bezpieczne, a to niezbędne uczucie do ich prawidłowego rozwoju. Nie ma w tym nic złego i jeśli obserwujemy, że maluszek czuje się niepewnie, możemy przytulić go z troską. To na pewno doda mu wiary w siebie, da większą energię do działania. 

Gdy chcemy dziecko zmotywować do wykonania określonej czynności pamiętajmy, iż metodą pozytywną jest prośba, natomiast polecenie zawsze odbierane jest negatywnie. Stosując prośbę możemy powiedzieć: szanuję twoje zdanie i twoje uczucia, proszę Cię jednak o zrobienie danej rzeczy…

Z kolei polecenie odbierane jest przez dzieci jako nie szanowanie jego uczuć i myśli. Wysyłamy komunikat: masz zrobić to co Ci każę.

Zmotywować dziecko można także poprzez zabawę. Dziecko musi czuć się ważne dlatego wskazane jest, by usiąść obok malucha, np na dywanie i zacząć bawić się lalkami czy innymi figurkami. Można odegrać scenę konkretnej sytuacji, do której chcemy zmobilizować dziecko. Innym sposobem jest narysowanie tego o co prosimy dziecko, np posprzątanie zabawek. Maluch powinien być obok i obserwować tworzenie rysunku bądź – co jeszcze lepsze – rysować z nami, najlepiej na tej samej kartce.

Jeśli chcemy zmotywować dziecko do rozwijania konkretnych zainteresowań należy pamiętać, by to ono wykazało inicjatywę. Potrzebna jest w tym przypadku ogromna cierpliwość i spryt. Należy stworzyć maluchowi okazję do wzrostu zainteresowania konkretną czynnością, np zainicjowanie kontaktu z muzyką, instrumentami (jeśli chcemy, by dziecko rozwijało swoje zainteresowania muzyczne).

To postępowanie, które dobrze wpływa na rozwój dziecka. Stworzenie im możliwości do nabycia zainteresowań, wzbudzenie ich ciekawości, dania możliwości do wykazania się inicjatywą. Wtedy dziecko nie poczuje się naciskane, nie odczuje presji. 

Jeśli chodzi o pochwały – powinniśmy unikać tych przesadnych. Ich nadmiar może prowadzić do ograniczania przez dziecko swojego zakresu odpowiedzialności, z kolei gdy później otrzyma ich mniej niż zazwyczaj: będzie cierpiało. Pochwały jak i nagrody powinny być stosowanie oszczędnie, w sytuacjach kiedy będą stanowiły dla dziecka rzeczywiste znaczenie.

Motywowanie dzieci w sposób zdrowy i odpowiedni wymaga wiele cierpliwości, samodyscypliny i wiedzy. My sami, jako osoby dorosłe, musimy nauczyć się powściągliwości, pamiętając, że małe kroki z czasem prowadzą do wielki czynów. Jeśli nauczymy się w sposób prawidłowy motywować dziecko przyczynimy się do wykształcenia cech, które okażą się pomocne w jego dalszym, dorosłym życiu. A to największa nagroda – dla nas jako rodziców i opiekunów.

*Artykuł został napisany na podstawie książki Aktywne Wychowanie – Ross Campbell.

Nie widziałeś jeszcze naszego konta na facebook i Instagram? Zobacz koniecznie teraz!

Chcesz spełnić swoje marzenie o byciu opiekunem w żłobku? Zobacz nasz KURS!