Będąc opiekunami w żłobku (zobacz nasz kurs TUTAJ) spoczywa na nas ogromna odpowiedzialność, ale i ważne zadanie. Prócz wspierania rozwoju dzieci musimy bacznie je obserwować i identyfikować stany emocjonalne, jakie przeżywają. Gdy zauważymy smutek, lęk przy przygnębienie – powinniśmy oczywiście działać. Jednak co może pomóc strapionemu dziecku? Jak postępować z takim maluszkiem, jak go wesprzeć?
W dzisiejszym artykule na blogu przygotowaliśmy dla was kilka wskazówek, na podstawie książki Rozwój dziecka – autorstwa Joshua D. Sparrow, które podpowiedzą wam jak udzielić pomocy smutnemu, przygnębionemu dziecku. Zapraszamy do czytania.
STWÓRZ ATMOSFERĘ BEZPIECZEŃSTWA.
Bardzo ważne jest, by otoczyć dziecko poczuciem bezpieczeństwa i swobody. Maluch musi posiadać do opiekuna zaufanie, by był w stanie wyjawić mu to, co leży mu na sercu. Jeśli zauważy, że jego problemy bardzo martwią opiekuna (pamiętajmy o odpowiednich reakcjach przy dziecku), bawią czy są mu całkowicie obojętne – zamknie się w sobie. Opiekun musi przekonać dziecko do tego, że jest w stanie wysłuchać bez oceniania jego smutków i żali.
BEZ POŚPIECHU
Ważne, by w żadnym wypadku nie ponaglać dziecka i nie narzucać mu niczego. Maluch potrzebuje czasu, by uporać się z własnymi uczuciami i smutkiem. Zbyt szybka interwencja może sprawić, iż maluch nie będzie w stanie poczuć, że został wysłuchany, zrozumiany, że jego uczucia zostały zaakceptowane. Oczywiście tak jak i my – dorośli – tak też dziecko ma potrzebę tego, by pobyć sam na sam ze sobą, swoimi emocjami i troskami. To niezbędne do prawidłowego rozwoju i zachowania zdrowia psychicznego. Dziecko dzięki temu uczy się jak radzić sobie z trudnościami. Wyczujcie odpowiedni moment na rozmowę.
ROZMOWA SAM NA SAM
Stwórzcie możliwość, by dziecko opowiedziało wam o tym co je gnębi. Zachęćcie je do tego, mówiąc spokojnie, iż czasem czujemy się lepiej i bardzo pomaga, gdy komuś opowiemy o tym co czujemy. Dziecko zwierzając się poczuje ulgę, a dodatkowo pogłębi to także więź pomiędzy wami. Opiekun stanie się przyjacielem.
UMIEJĘTNOŚĆ SŁUCHANIA
Słuchanie dziecka to bardzo ważna umiejętność, której każdy z nas – rodziców i opiekunów (zobacz nasz kurs TUTAJ) powinien się nauczyć. Nie starajcie się czytać w myślach dziecka, gdyż to nic nie da. Choć bardzo chcecie przekonać dziecko, iż wiecie co czuje (mimo, że tak nie jest), to najlepszym rozwiązaniem okazuje się uważne słuchanie i okazanie chęci zrozumienia.
ROZMAWIAJCIE OTWARCIE O CIERPIENIU
Kolejnym z ważnych punktów jest przeżywanie z dzieckiem jego smutku oraz otwarta rozmowa na ten temat. Autor podkreśla tutaj, iż nie powinno się jednak próbować na siłę leczyć przygnębienia dziecka. Przede wszystkim, rzadko się to udaje, a co więcej, dziecko może zacząć podejrzewać, iż jako opiekunowie, nie potraficie znieść jego uczuć i emocji. Większość dzieci musi przepracować swój stan emocjonalny, który mija po pewnym czasie. Wiele z nich odzyskuje humor i pogodę ducha dopiero wtedy, gdy czuje, iż opiekunowie są w stanie uszanować i zaakceptować ich smutek czy przygnębienie. Bardzo ważną rolę odgrywa więc zrozumienie i akceptacja – okazanie głębokiej empatii.
POZBĄDŹ SIĘ PRZESADNYCH REAKCJI
Jako opiekunowie sprawujący opiekę nad dziećmi, powinniśmy znaleźć równowagę w swoich reakcjach, które okazujemy dzieciom. Zarówno zbyt wielka opiekuńczość jak i bagatelizowanie problemu źle wpływają na uczucia oraz wysiłki dziecka, które podejmuje, by pokonać przygnębienie. Ważne jest, by znaleźć złoty środek, balans, który sprawi, iż maluch poczuje, że jesteśmy jego oparciem, schronem, w którym może się skryć, gdy będzie mu źle.
POKAŻCIE JAK MOŻNA UPORAĆ SIĘ ZE SMUTKIEM
Ważne jest danie przykładu. Możecie powiedzieć dziecku, że wy także od czasu do czasu jesteście smutni. Pokażcie co robicie, by uporać się z tym uczuciem – może to być kolorowanie pięknego obrazka czy ułożenie puzzli. Nie powinno być to jednak narzucanie swego zdania dziecku – po prostu ukażcie czynność, którą dziecko także może wykonać gdy zechce. Być może spróbuje, zachęcone przykładem, i jego smutek minie. Ukazanie wzorców radzenia sobie z cierpieniem ma ogromne znaczenie.
To już wszystkie sposoby, jakie proponuje nam autor książki Rozwój Dziecka. Mamy nadzieję, że skorzystacie z któregoś z nich – a najlepiej z wszystkich. Choć pomoc strapionemu dziecku nie należy do łatwych zadań, mądry,empatyczny opiekun na pewno znajdzie rozwiązanie.
Trzymamy za was kciuki, powodzenia!
Nie widziałeś jeszcze naszego konta na facebook i Instagram? Zobacz koniecznie teraz!
